Οταν τα χρόνια περνούν και τα προβλήματα μένουν τα ίδια, οι αγώνες και οι αγωνίες των μεγάλων γίνονται παραμύθια για τα μικρά παιδιά...
Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, το σωτήριον έτος 1998 και... η ανέμη γυρνάει μόνη της, με μοναδικό λάφυρο την κόκκινη κλωστή να ζωγραφίζει τα όνειρα, να δίνει χρώμα στο δίκαιο και το πάθος κάποιων παιδιών που πίστεψαν στην αξιοκρατία και πήγαν να δώσουν εξετάσεις γραπτές για να πάρουν τον πολυπόθητο διορισμό στο Δημόσιο, αντί να χτυπήσουν με άνεση την πόρτα του μπάρμπα από την Κορώνη. Κυρίες και κύριοι, ζωντανή σύνδεση με το δάσος των σοφών. Μικρόφωνο σε ένα αλλόκοτο «ξωτικό» για να πει ένα παραμύθι που το ξέρει καλά, αφού το ζει, το βιώνει καθημερινά εννιά χρόνια τώρα...
Eλευθεροτυπία
Πλήρες άρθρο
