Πανελλήνια έκθεση ζωγραφικής-γλυπτικής της ένωση καθηγητών καλλιτεχνικών μαθημάτων

Η Ένωση Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων, διοργανώνει την 3η πανελλήνια έκθεση ζωγραφικής-γλυπτικής των μελών της από 4-31 Μαΐου στον Πολυχώρο «ΑΠΟΛΛΩΝ», ο οποίος παραχωρείται στην Ένωση από την Περιφερειακή Ενότητα Πειραιά, για δεύτερη συνεχή χρονιά.

Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνθήκες έντασης της κρίσης και όξυνσης των προβλημάτων στην εκπαίδευση και σε όλη την κοινωνία, σε συνθήκες γενικής επιδείνωσης ειδικά των προβλημάτων της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Αποτελεί έκφραση ενεργητικής παρέμβασης των καλλιτεχνών, δυναμώνοντας τη συλλογικότητα σαν ένα ισχυρό «αντίβαρο» στη σκληρή πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε.

Οι 86 εικαστικοί (ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες) που συμμετέχουν σ’ αυτήν την έκθεση, ασκούν εκπαιδευτικό έργο, διδάσκοντας μαθήματα τέχνης στα Δημόσια Σχολεία διαφόρων βαθμίδων της εκπαίδευσης.
Οι γενικές συνθήκες και προϋποθέσεις άσκησης της καλλιτεχνικής διδασκαλίας στα σχολεία, είναι πασίγνωστο, πως, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, απέχουν παρασάγγες όχι μόνο από τις επιθυμητές, αλλά και από εκείνες που θα διασφάλιζαν το στοιχειώδες.
Στην πραγματικότητα η διδασκαλία Τέχνης επιβιώνει στο Δημόσιο Σχολείο αποκλειστικά χάρη στις ασίγαστες, ατομικές και συλλογικές, πολύμορφες και αφιερωματικές προσπάθειες των εικαστικών. Προσπάθειες που πηγάζουν και αντλούνται όχι από την ιδιότητα του ύστερου προσδιορισμού τους ως εκπαιδευτικών λειτουργών, αλλά πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα από την πρωτογενή ιδιότητά τους ως εικαστικών καλλιτεχνών. Έξω από (ή χωρίς) την ιδιότητα αυτή, δεν υπάρχει και δεν νοείται εξάλλου διδασκαλία Τέχνης.

Τα έργα που παρουσιάζονται εδώ, επιλέχτηκαν από τους ίδιους τους εικαστικούς που συμμετέχουν, χωρίς δέσμευση κοινής θεματικής αναφοράς και χωρίς περιορισμό (π.χ. στην επιλογή υλικών, λάδια, ακρυλικά, τέμπερες κλπ) πλην του αυτονόητου για την περίπτωση, σχετικού περιορισμού, στις διαστάσεις των έργων.

Η έκθεση συνοψίζει τις εικαστικές αναζητήσεις πολυάριθμων εργατών τέχνης, αποφοίτων των Ανώτατων Σχολών Καλών Τεχνών, που δουλεύουν όχι μόνο στην εκπαίδευση αλλά και στο εργαστήρι, αθόρυβα και συνήθως μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τους αγοραίους κανόνες.

Με τίτλο: “ΠΟΛΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΣ”, αποτελεί συνέχεια -όχι στη θεματική αλλά στην ουσία της δράσης- της αντίστοιχης έκθεσης του 2010 με τίτλο “ΠΑΙΔΕΙΑ -ΤΕΧΝΗ - ΠΟΛΙΣ”. Όπου η Πόλις, ως ιδέα, ως οργάνωση και ως οικιστικός ιστός, στέκει στο πλάι στην παράταξη της μάχης του μαθητή, του καλλιτέχνη, του πολίτη ενάντια στη γενικευμένη επίθεση της βαρβαρότητας.

Δυστυχώς επιτρέψαμε και οι βάρβαροι εγκαταστάθηκαν ανάμεσά μας και το “κατονομάζειν” αυτούς και τα βαρβαρικά τους ήθη ως και η οικοδόμηση ισχυρών θεσμών συνιστά στους καιρούς μας ύψιστη υπηρεσία της Τέχνης και των διακονούντων αυτήν...

...“και αν οι αίθουσες του πολυχώρου “Απόλλων” αποδειχθούν μικρές, υπάρχουν μέγαρα, δρόμοι και πλατείες να φωτίσουμε με τα μηνύματά της ...”