Στο πλαίσιο της κοινωνικής της πολιτικής, η Εθνική Λυρική Σκηνή προσφέρει 400 δωρεάν θέσεις σε ανέργους, στη γενική δοκιμή του Μάκβεθ του Βέρντι, στην Κεντρική Σκηνή - Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, την Παρασκευή 21 Απριλίου 2017, στις 19.00.
Η διανομή των δωρεάν εισιτηρίων για τη γενική δοκιμή - με την επίδειξη δελτίου/βεβαίωσης ανεργίας και δελτίου ταυτότητας -, θα γίνει στα ταμεία του θεάτρου Ολύμπια (Ακαδημίας 59 / Τηλ. κέντρο: 210 3662100), την Πέμπτη 20 Απριλίου 2017 από τις 14.00 έως τις 21.00.
Στον Μάκβεθ, ο Βέρντι υπερβαίνει το συμβατικό πλαίσιο της εποχής του για να συνθέσει ένα έργο με θεατρική δύναμη και με χαρακτήρες που διαθέτουν πρωτόγνωρο ψυχολογικό βάθος και ένταση, ενώ με τη δεξιοτεχνική ενορχήστρωση επιτυγχάνει να σκιαγραφήσει θεαματικά τη βία, τη συνωμοσία, το θάνατο. Ο Βέρντι, αδιαφορώντας για τα τυπικά γνωρίσματα της όπερας του 19ου αιώνα, έρχεται σε έμμεση ρήξη με την παράδοση της ιταλικής λυρικής τέχνης, προκειμένου να αφομοιώσει και να ενσωματώσει στο έργο του, τη δραματουργία του Σαίξπηρ.
Ως αποτέλεσμα αυτής της επιλογής του συνθέτη, στον Μάκβεθ ο τενόρος δεν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, στο έργο δεν υπάρχει ερωτική ιστορία, ούτε και η καθοριστική πατρική φιγούρα. Παράλληλα, ο Βέρντι αναδεικνύει σε βασική πρωταγωνίστρια τη Λαίδη Μάκβεθ, την οποία θεωρεί κύριο υπαίτιο των τραγικών εξελίξεων και η οποία χαρακτηρίζεται ως το κυρίαρχο δαιμόνιο - demonio dominatore. Όχι τυχαία, ο Μάκβεθ έχει χαρακτηριστεί η πρώτη γνήσια σαιξπηρική όπερα, στην ιστορία της Ιταλικής όπερας.
Χρονικά ο Μάκβεθ προηγείται των αριστουργημάτων που καθιέρωσαν διεθνώς τον Βέρντι. Ωστόσο, στο έργο αυτό είναι ήδη πλήρως ανεπτυγμένη η μουσικοθεατρική γλώσσα του συνθέτη και μάλιστα πάνω στον καμβά ενός από τα σπουδαιότερα έργα της ιστορίας του θεάτρου. Ο Βέρντι και ο λιμπρετίστας του Φραντσέσκο-Μαρία Πιάβε ακολούθησαν σε γενικές γραμμές την αφήγηση της σαιξπηρικής τραγωδίας, μπολιάζοντας, ωστόσο, το λιμπρέτο με στοιχεία έντασης και θεατρικότητας που άρμοζαν στο ιλουζιονιστικό θέατρο του 19ου αιώνα.
Έτσι, οι τρεις μάγισσες του πρωτοτύπου μετατράπηκαν σε ένα χορό μαγισσών, για τον οποίο ο Βέρντι έγραψε ορισμένες από τις ωραιότερες χορωδιακές του σελίδες, ενώ ο συνθέτης έγραψε συγκλονιστική μουσική για τις σκηνές μεγάλης θεατρικότητας, όπως η σκηνή της υπνοβασίας της Λαίδης Μάκβεθ.